Barbarzyńca
Barbarzyńcy są
doskonałymi wojownikami. Jednakże podczas gdy Wojownicy zawdzięczają swe
umiejętności dyscyplinie i długim ćwiczeniom, Barbarzyńca wykorzystuje potężny
pierwotny szał. W tym stanie szału bitewnego staje się silniejszy i wytrzymalszy,
bardziej zdolny pokonać przeciwników i znieść ich ataki. Napady szału są
wyczerpujące i ma on energię na zaledwie kilka takich widowiskowych popisów
dziennie, ale to zwykle wystarcza. W głuszy czuje się jak w domu i biega z
wielką szybkością.
Bard
Magia Barda
pochodzi z jego duszy, nie z księgi. Potrafi on rzucać niewiele zaklęć, ale
może to robić bez wybierania i przygotowywania ich zawczasu. W jego magii uroki
i iluzje mają pierwszeństwo przed dramatycznymi zaklęciami ewokacji, których
często używają czarodzieje i czarownicy. Oprócz zaklęć Bard posługuje się magią
za pomocą muzyki i poezji. Może dawać natchnienie towarzyszom, urzekać swoich
słuchaczy i przeciwdziałać efektom magicznym opierającym się na mowie i
dźwięku. Bardowie mają część zdolności Łotrzyków, choć nie są aż tak skupieni
na doskonaleniu zdolności jak Łotrzykowie. Oczywiście Bard nie tylko opowiada,
ale też słucha opowieści, więc dobrze orientuje się w lokalnych wydarzeniach i
sprawach godnych uwagi.
Czarnoksiężnik
Czarnoksiężnicy
pochodzą z rodów obdarzonych nadprzyrodzonymi zdolnościami. Wszyscy próbują
zapanować nad niebezpieczną magią, która wypełnia ich dusze. W przeciwieństwie
do czarodziejów, którzy starają się ująć magię mistyczną w formuły zaklęć,
czarnoksiężnicy używają wyłącznie siły woli, aby przywołać potężne moce. Bijące
w ich duszach źródło mrocznej magii stanowi potężną broń i sprawia, że stają
się odporni na wiele rodzajów ataków. Czarnoksiężnicy uczą się kontrolować
swoją moc przy pomocy inwokacji. Co prawda przedstawiciele tej klasy nie
wykazują takiej wszechstronności jak czarownicy czy czarodzieje, jednak
przewyższają ich odpornością i wytrzymałością.
Czarodziej
Siłą
czarodzieja są jego zaklęcia – wszystko inne schodzi na dalszy plan.
Czarodzieje poznają czary, zdobywając nowe doświadczenia i eksperymentując.
Mogą także uczyć się od innych. Oprócz poznawania nowych czarów z czasem
czarodzieje uczą się posługiwać zaklęciami tak doskonale, że mają one większy
zasięg, działają lepiej, bądź też stają się doskonalsze na inne sposoby. Niektórzy
czarodzieje specjalizują się w pewnych rodzajach magii. Specjalizacja sprawia,
że czarodziej staje się potężniejszy na wybranym polu, ale traci dostęp do
czarów znajdujących się poza nim.
Czarownik
Czarownicy
rzucają zaklęcia dzięki wrodzonej mocy, a nie długotrwałemu szkoleniu i nauce.
Ich magia jest intuicyjna, a nie logiczna. Czarownicy znają mniej zaklęć niż
Czarodzieje, ale mogą częściej rzucać zaklęcia i nie muszą wybierać oraz
przygotowywać zaklęć zawczasu. Czarownicy nie specjalizują się w konkretnych
szkołach magii tak jak czasami Czarodzieje. Ponieważ w odróżnieniu od
Czarodziejów Czarownicy zdobywają swe moce bez przechodzenia wieloletniej
nauki, nie mają przygotowania w dziedzinie wiedzy mistycznej. Mają jednak
więcej czasu na naukę walki, więc potrafią używać prostej broni.
Druid
Druidzi rzucają zaklęcia kapłańskie podobnie
jak Klerycy, choć większość ich zaklęć opiera się na mocy natury, a nie bóstw.
Zaklęcia te są zorientowane na naturę i zwierzęta. Oprócz zaklęć wraz ze
zdobywaniem nowych poziomów Druidzi uzyskują różnorodne moce magiczne, w tym
zdolność przyjmowania postaci zwierząt.
Kleryk
Klerycy są
mistrzami boskiej magii, która doskonale nadaje się do leczenia ran. Nawet
niedoświadczeni Klerycy potrafią przywracać do życia ludzi znajdujących się już
na krawędzi śmierci, a doświadczeni – nawet tych, którzy ją przekroczyli. Będąc
przekaźnikami boskiej energii, Klerycy potrafią wpływać na nieumarte istoty,
odpędzając je lub nawet niszcząc. Klerycy potrafią również walczyć. Mogą używać
prostej broni i nosić zbroję gdyż pancerze nie przeszkadzają w używaniu magii
kapłańskiej, w przeciwieństwie do czarów mistycznych.
Mnich
Podstawową
cechą Mnichów jest zdolność walki bez broni i pancerza. Dzięki rygorystycznemu
szkoleniu Mnich potrafi uderzać tak mocno, jakby był uzbrojony, i zadawać ciosy
szybciej niż Wojownik z mieczem. Choć Mnich nie potrafi rzucać zaklęć, ma
własny rodzaj magii. Wykorzystuje subtelną energię, zwaną ki, do wykonywania
niesamowitych wyczynów. Najbardziej znanym atutem Mnicha jest zdolność
ogłuszenia przeciwnika ciosem zadanym bez broni. Mnich ma też nadnaturalne
wyczucie umożliwiające mu unikanie ataków, których nie jest świadom. Wraz ze
zdobywaniem przez Mnicha doświadczenia rosną jego zdolności, zwyczajne i oparte
na ki, dając mu coraz większą władzę nad sobą, a czasami również innymi.
Paladyn
Paladyna chroni
boska moc i daje mu specjalne moce. Strzeże go przed złem, chroni od chorób,
umożliwia uzdrawianie się i broni jego serca przed strachem. Paladyn również
może wykorzystać tę moc do pomocy innym, lecząc ich rany lub uzdrawiając z
chorób. Może też użyć tej mocy do niszczenia zła. Nawet początkujący Paladyn
potrafi wykrywać zło, a bardziej doświadczeni mogą niszczyć złych przeciwników
i odpędzać nieumarłych.
Wojownik
Wojownik ma
ogólnie największe zdolności bojowe ze wszystkich klas. Wojownicy mogą używać
wszystkich standardowych broni i zbroi. Oprócz ogólnej sprawności bojowej każdy
Wojownik doskonali własne specjalności. Jeden Wojownik może być szczególnie biegły
w posługiwaniu się pewnymi broniami; inny może być wyćwiczony w wykonywaniu
konkretnych skomplikowanych manewrów. Wraz ze zdobywaniem doświadczenia
Wojownicy otrzymują więcej możliwości doskonalenia swoich umiejętności
bojowych. Dzięki koncentracji na manewrach bojowych Wojownicy są w stanie
opanować najtrudniejsze z nich względnie szybko.
Łotrzyk
Łotrzykowie są
niezwykle uzdolnieni i mogą skupić się na rozwijaniu dowolnej z kilku kategorii
umiejętności. Choć nie mogą równać się w walce z przedstawicielami innych klas,
to wiedzą, gdzie uderzyć, żeby zabolało i potrafią zadać ogromne obrażenia
atakiem z zaskoczenia. Posiadają także coś w rodzaju „szóstego zmysłu”, jeśli
chodzi o unikanie niebezpieczeństwa. Doświadczeni Łotrzykowie, wyszkoleni w
bezszelestnym poruszaniu i ukrywaniu się, unikaniu ciosów i atakach z
zaskoczenia, posiadają niemal magiczne moce i umiejętności. Poza tym, choć nie
potrafią rzucać zaklęć, to jednak czasem udaje im się „udawać” znajomość magii
na tyle, aby rzucić czar ze zwoju, uruchomić różdżkę czy skorzystać z jakiegoś
magicznego przedmiotu.
Łowca
Łowcy mogą
używać różnych rodzajów broni i są uzdolnionymi wojownikami. Umiejętności
Łowców pozwalają im przetrwać w dziczy, wytropić zwierzynę i uniknąć wykrycia.
Poza tym posiadają oni unikalną wiedzę na temat pewnych rodzajów istot, dzięki
czemu łatwiej im jest odnaleźć je i pokonać. W końcu doświadczony Łowca nawiązuje
taką więź z naturą, że może czerpać z niej moc, aby posługiwać się magią
kapłańską – podobnie jak druid.